Wyznawcy Seta (czy Setyci, jak sami się nazywają) są chyba najbardziej znienawidzonym klanem na świecie. Decyzja, by zaproponować im przyłączenie się do Camarilli, zapadła dopiero po tygodniach ostrych dyskusji, a fakt, że spotkała się z bardzo niewielkim odzewem został przyjęty przez młodą wtedy sektę z ulgą.
Wytłumaczenie tych reakcji leży w naturze Setytów. Są mistrzami moralnego i duchowego rozkładu. Wydaje się, że posiadają tajemnicza zdolność odkrywania słabych punktów organizacji czy jednostek i wykorzystywania swojej wiedzy do niszczenia. Narkotyki, seks, pieniądze i władza to narzędzia ich pracy, znajdują wielką przyjemność w używaniu ich przeciw wampirom i śmiertelnikom. Wyznawcy Seta wierzą, że rozkład i korupcja ma tak wielką moc, że nikt się jej nie oprze.
Mimo, że kilku członków tego klanu weszło do Camarilli, nie powstrzymało to planów, by coś z nimi zrobić. W świecie polityki Rodziny Setyci zajmują miejsce zła koniecznego.
Wyznawcy twierdzą, że mogą dowieść faktu, jakoby ich linia wywodziła się wprost od Ciemnego Boga Egiptu. Prawda jednak nadal pozostaje niewiadoma. Bez względu na to, są mrocznymi, potężnymi istotami, kierującymi się niejasnymi celami, przekraczającymi zrozumienie sił śmiertelnych i ponadnaturalnych.
Zgodnie z legendami klan powstał w starożytnym Egipcie. Około roku 5000 p.n.e grupa potężnych Kainitów zebrała się w delcie Nilu. Postanowili oni założyć cywilizację i zasiąść na jej tronie jako bogowie. Był miedzy nimi Sutekh, przedstawiany jako wojownik lub myśliwy, skradający się w ciemnościach, jak wielka bestia. Około 3300 p.n.e znalazł się on w centrum kultu. Nazywano go Bogiem Nocy i Ciemności. Jest więcej niż prawdopodobne, że należał do trzeciego pokolenia - był Przedpotopowym. Przez kolejne dwa tysiąclecia, nazywany już Setem, cieszył się kultem wśród ludzi i respektem znajomych Kainitów.
Rozpoczął wojnę, gdy wampir, zwany Ozyrysem, wspierany przez swoje potomstwo, ogłosił się panem całej Rodziny. Przez następne kilkaset lat trwała dzika wojna. Około 900 p.n.e szczęście odwróciło się od Seta. Istota zwana Heru-Behutet poprowadziła swoich wojowników przeciwko niemu, pokonując go w wielkiej bitwie. Set został wygnany, a jego wyznawcy wyrżnięci. Opętany bólem przysiągł, że skoro został skazany na ciemność, sprawi by stała się ona potężna.
W ciągu następnych wieków zbierał kolejnych wyznawców. Wielu pochodziło z Egiptu, ale byli wśród nich także Grecy, Rzymianie, Persowie, Semici. Wszyscy wpadali w szpony Seta, boga mroku. Jego macki docierały do najdalszych zakątków świata. Od gór Hiszpanii po morze Czarne zasiane zostały ziarna ciemności. Ostatecznie Set zniknął ze świata w 33 roku n.e (prawdopodobnie dlatego, by umknąć Jyhad). Jednak zanim odszedł, zapowiedział swój powrót w glorii mrocznej chwały.
Klan rósł w siłę nawet po jego zniknięciu. Zawsze niewielki liczebnie, rozciągał niewiarygodnie szeroko obszar swoich wpływów. Niektórzy twierdzą, że Setyci są po części odpowiedzialni za narodziny Inkwizycji, choć nie ma dowodów, które by to potwierdzały. Imperia powstawały i upadały, a klan kontynuował i doskonalił swe ciemne tradycje.
We współczesnym świecie Wyznawcy Seta znaleźli nowy dom na Zachodniej Półkuli. Jamajka i Haiti stały się terenami aktywności klanu. Używający nowoczesnej technologii Setyci stali się narkotykowymi bossami. Uważa się, że kontrolują oni wiele tajnych stowarzyszeń na Haiti i Jamajce i co najmniej jedną organizację terrorystyczną na Środkowym Wschodzie.
Pierwszy Wyznawca na danym terenie zakłada świątynie i toruje drogę innym. Kiedy przybywają nowi, zostają u niego tak długo, aż będą na tyle potężni, by założyć własną świątynię. Każda z nich jest środkiem pajęczyny zepsucia, każda prowadzi do pojedynczego wampira.

Przydomek: Węże.

Wygląd: Większość klanu ma wyraźne, wschodnie rysy. Pozostali są mieszanką wszystkich ras. Wyjątkowo cenione są rude włosy, uważa się, że to znak Seta. Wyznawcy noszą smoliście czarne szaty w quasi-egipskim stylu. Często posiadają rożnego rodzaju rytualne blizny.

Schronienie: Setyci lubią mieszkać w jaskiniach i podziemnych bunkrach. Często ściany w ich domach pokryte są hieroglificznymi opowieściami o Secie. Są to jednocześnie świątynie, umieszczone zawsze pod lub w pobliżu centrów ich działalności kryminalnej.

Pochodzenie: Wyznawcy najczęściej wybierają nowicjuszy z własnej Świty. Tradycyjnie mogli to być tylko Egipcjanie, teraz jednak, gdy obyczaj ten wygasł, przyjmuje się sporo Europejczyków i Amerykanów.

Kreacja Bohatera: Wielu z nich to wyrzutki, choć można znaleźć paru dyletantów, kryminalistów i polityków. Często mają Naturę Gbura lub Ekscentryka. Postawy dobierają w zależności od okoliczności. Najważniejsze są Atrybuty Społeczne i Talenty. Większość wybiera do Pozycji Świtę, Znajomości i Sprzymierzeńców w organizacjach przestępczych.

Klanowe Dyscypliny: Niewidoczność, Prezencja, Serpentis

Ułomności: Setyci są bardzo wrażliwi na światło słoneczne. Należy podwoić liczbę kostek do rzucania obrażeń od słońca. Nie lubią także jasnych świateł, odejmij jedną kostkę przy wszystkich testach wykonywanych w odpowiednich warunkach (w świetle reflektorów, lamp stroboskopowych, flar magnezowych itp.).

Organizacja: Każde miasto, w którym są Setyci, posiada Świątynię Seta, prowadzoną przez kapłana lub kapłankę. W zależności od rozmiaru domeny można spotkać jednego lub więcej kapłanów pomocniczych. Na każdego z nich przypada od trzech do pięciu ludzi ze Świty. Mówi się, że Wielka Świątynia jest gdzieś w południowym Sudanie, blisko granicy z Ugandą. Wyznawcy co miesiąc spotykają się w Świątyniach. Terminy wyznacza nów księżyca. Krążą plotki, że co sto lat w Wielkiej Świątyni odbywa się ogólne spotkanie.
Mówi się także o istnieniu małej grupy znanej jako Dzieci Ozyrysa, której członkowie przeciwstawiają się Wyznawcom Seta. Nic jednak o nich nie wiadomo, a Setyci twierdza, że już dawno przestali istnieć.

Zdobywanie Prestiżu Klanowego: Prestiż zdobywa się, doprowadzając kogoś do klęski wykorzystując jego słabości. Im większej liczbie głów przewodzi dany Setyta, tym większym szacunkiem darzą go inni. Można także zdobywać uznanie dzięki niszczeniu ludzi i wampirów na wysokich stanowiskach.

Cytat: "Jesteśmy cichymi głosami, szepczącymi wam do uszu przez długie, samotne godziny nocy. Wzywamy cienie, które mieszkają w waszych wnętrzach. Wyłaniamy się z mroku i do mroku wszyscy powrócimy."